Daar zijn we dan...

Zoals beloofd een eerste verslagje!

Het was een hele reis maar op een kleine vertraging na, zonder gevolgen, is alles goed verlopen.
Ik weet nu wel waarom Egypt Air niet de duurste is, films zijn op een afstand en niet in de stoel voor je, drankjes zijn minimaal en geen alcohol aan boord, en een glimlach is niet voor iedere stewardess vanzelfsprekend.
Verder ben ik gewoon van A naar B gekomen en dat was ook het plan.

Op de luchthaven valt het temperatuurverschil meteen op…..pfff, vest kan uit….
De vriendelijkheid aan de balie van de autoverhuur is meteen weer typisch Afrikaans.
Daar kan de stewardess nog wat van leren.
Na een grondige inspectie krijg ik een kleine Honda tot mijn beschikking.
Ik vertel de man dat ik nog wel even bezig ben voordat ik weg ben, spiegeltjes checken, navigatie instellen, maar vooral mn bergschoenen en sokken ruilen voor mn plakkies, heb jullie gemist jongens….

Helaas gaat de navigatie niet op de gewenste locatie en bedenk ik me dat ik het best zelf kan.
Ik ga op weg en kom al snel op een kruising Cape Town/Bellville, ik weet dat ik niet naar Cape Town moet dus volg ik die andere en al snel volgt een bordje Stellenbosch.
Mooi, nu is het een flink aantal kilometers rechtdoor en kom ik vanzelf in Stellenbosch.

Het wordt alweer bekend terrein en het lijkt of ik door de wijnschappen van de Gall & Gall rij.
Simonsvlei, Spier, Tokara, Goedgevonden, Kumala.
Ik volg het bordje dorpsstraat, daar is een supermarkt weet ik, en ik weet niet waar ik straks terecht kom, dus lijkt t mij handig om vast wat basis dingen in te slaan.

Gelukt, en weer verder…
Van Stellenbosch volg ik de borden Franschhoek en vervolgens Paarl.
Ik heb wel een beetje op de kaart gekeken, maar weet t ook niet helemaal zeker.
Na een tijdje vind ik zomaar de weg die ik hebben moet, Simonsvlei road.
Hier moet ik ergens een gravel road in, en zowaar staat daar de wine estate aangegeven die ik zocht.
Ik meld me bij de beveiliging aan de poort en mag verder.

Bij het huis aangekomen is geen enkele foto gelogen, wat een keet.
Ik word verwelkomt door een van de eigenaren en de hondjes.
De grote Leonberger is zo enthousiast dat ie een hap uit mn heup neemt.
Blijkt later dat dit een ware treffer was, maar tis Afrika en we hebben de injecties verzameld.

Ik krijg een rondleiding door het huis en ben meteen de weg kwijt, wat een kamers.
En keukens, eentje voor het koken, eentje voor het ontbijt en eentje voor de hondenmaaltijden, zo blijkt later.
Ik heb een ruime slaapkamer met een prachtig uitzicht over de bergen, de badkamer is nog groter dan mijn slaapkamer thuis, en de handdoeken sooo fluffyyyyy.
Alles staat tot mijn beschikking, de keukens, de kamers, de tuin en het zwembad.
Eerst maar eens uitpakken,

Echt trek heb ik niet en dus maar een salade, daarna een douche.
De verlichting van de badkamer doet t niet, ik ga ervan uit dat de stroom eraf licht.
Kun je nog zo'n mooi huis hebben maar als de Government geld wil besparen, gooien ze de stroom eraf.
Dan maar ff bij het zwembad, boekje lezen.

De huisbaas komt vragen of ik alles heb kunnen vinden en ik vraag naar de stroom.
Nee hoor er is gewoon stroom en hij gaat kijken waarom dan het licht niet aangaat.
'Geen probleem, je had het verkeerde knopje, deze is voor de handdoekverwarmer'
Hahahahaha, 38graden en een handdoekverwarmer…..

De volgende dag ga ik maar eens een kijkje nemen in de ontbijtkeuken/kamer/enormvertrek-met-uitzicht-op-de-prachtige-bergen.
Daar ga ik vandaag naartoe, een tip gekregen dat de Du-Toitkloof erg mooi moet zijn en die ligt hierachter.

Mn Hondaatje moet het al meteen ontgelden, na op zoek te zijn geweest in Paarl naar een koffiebarretje dat open is op zondag, volg ik impulsief het bord Paarl Mountain Reserve.
Eerst denk ik, dit is fout….een bumpy gravel road leading nowhere.
Maar nee, de aanhouder wint.
Na een kwartiertje gedacht te hebben, waar kan ik keren, sta ik plotseling voor een groot bord met Parking en Braai.

De Parking is aardig gevuld, de Braais nog meer.
Ik stap uit en ruik de lekkerste geuren, er is een klein meertje vol waterlelies en vissen, men mag hier nie swem nie en nie hengel nie
Ik eet mijn boterhammetjes met kaas en ga dan weer verder.

Al snel kom ik erachter waarom Paarl Paarl heet.
De grote hoog uitstekende gladde bollen lijken inderdaad op reuze parels.
Hier en daar zijn wat uitzichtpunten waar ik gretig gebruik van maak en vind t dan te warm worden ondanks de airco.
De Honda is inmiddels goedgekeurd, de 4x4 weggetjes heeft hij doorstaan….

Op de terugweg kom ik een bordje Taalmonument tegen, mooi, daar wilde ik ook heen.
Maar ook hier is het inmiddels bloedje heet en heb ik de laatste guided tour net gemist.
Ik loop wat rond en vind de uitleg op mijn papiertje wel erg mooi gevonden, hier wordt het ontstaan van de Afrikaanse taal mooi uitgebeeld.

Genoeg, tis heet, naar 'huis', Du-toit kloof kan wachten.
Na alweer een salade, te warm voor meer, ga ik me voorbereiden voor morgen en duik er dan in.

Maandag, mijn eerste 'werkdag'
Mijn navigatie heb ik aan de praat gekregen en volgens hem ben ik in een half uurtje daar.
Voor de zekerheid ga ik toch maar om 9.00 weg.
9.30 sta ik voor een hek van een prachtig met riet bedekt huis.
Ik word verwelkomt door de vrouw des huizes en zij neemt me mee naar boven.
Dit is een echt oud huis, de trap naar boven heeft ongelijke treden en de witte muren zijn oneffen.

Boven maak ik kennis met drie NL collega's en drie Afrikaanse.
Ze zijn al druk aan het tikken op de pc's en ik mag aanschuiven om mee te kijken.
Dit is multitasking eerste klas!
Het systeem is zeer uitgebreid en met mijn 0.0 ervaring krijg ik het er een beetje benauwd van.
Er wordt gemaild, getypt, gebeld, geoffreerd en gefactureerd alsof het niets is.
Ik zeg maar niet dat ik niet eens een type diploma heb…

Voor ik het weet is het koffiepauze, lunchpauze, middagbreak en 18.00
Tijd om weer naar huis te gaan.
Ik heb nog even een gesprekje over wat ik ervan vond en wat ik verwacht.
We spreken af dat ik deze week gewoon ga zwemmen in het diepe en hoop dat ik niet verdrink.
Als ik het na deze week nog leuk vind, gaan we concrete plannen maken…

Wauw, gezonde spanning voor morgen dus, en eens kijken of ze mij nog willen aanhouden de rest van de tijd…..

Wordt vervolgt uiteraard :-)



http://myalbum.com/album/3INRSGLOzAKF

Copy past voor foto's