Kruger National Park

Kruger

Wow alweer de laatste etappe met de truck!
We stouwen alles weer weg en vertrekken richting Zuid Afrika.
Deze grenspost doet iets moeilijker, we moeten allemaal een formulier invullen met allerlei gegevens, NAW, beroep, verblijf, kenteken van de truck, etc.
Ben heel benieuwd of hier iets mee gedaan wordt of dat dit puur voor de show is....
Nadat iedereen weer de nodige in- en uit stempels heeft gaan we door naar Kruger park.
Home sweet home!
We gaan vanaf beneden naar boven, Malelane gate naar maincamp Skukuza.
Dit is helaas ook de restcamp die we zelf nog hebben geboekt voor volgende week, weinig variatie dus.
Maakt niet uit, als de beestjes maar varieren, en dat doen ze ook.....
OP onze rit zien we al krokodillen, giraffen, olifanten, neushoorns en zelfs een erg luie, volgevreten leeuw.
Als we bijna bij de gate van Skukuza zijn is er een opstopping aan auto's.
Hieraan kun je meestal zien dat er iets speciaals is.
Als we dichterbij komen zien we een hyena moeder met meedere pups.
Ze hebben hun "den" in de drainageline (waterafvoerbuis?) en liggen er nu voor, lekker te spelen en ons heel onschuldig aan te kijken.
Weer wat mooie plaatjes!
Op het park worden de sleutels gehaald en krijgen we een leuk rondaveltje aangewezen.
Het is inmiddels donker en tijd voor een dinertje, de braai is alweer aan, boerewors en chops......mmmmm

De volgende ochtend wordt weer een vroegertje.
Zes uur gaat de gate open en vertrekken we voor een korte gamedrive met onze eigen truck.
Je kon ook een excursie boeken en al om vijf uur vertrekken, dan kom je om acht uur terug.
Wij zorgen dat we dus ook om acht uur terug zijn zodat we gezamelijk kunnen ontbijten met diegene die wel vroeg is gegaan.
Na het ontbijt zal er nog een gamedrive zijn en dan om drie uur nog een.
Omdat we alweer aardig wat zien, besluiten wij om de volgende drive over te slaan en dan om drie uur weer te gaan.
We lopen wat over het campterrein en proberen wat te internetten en shoppen.
Dat shoppen daar wordt pap al heel gedreven in, waarschijnlijk is een extra tas nodig voor handbagage :-s
We lopen wat langs het water en volgen enkele nijlpaarden met jongen, ze blijven een beetje op en neer zwemmen en komen af en toe boven om ons te plagen.
Als we besluiten te gaan kijken waar het zwembad is, worden we plots achterna gezeten door de vervet monkeys.
Een moeder en jong doet erg lelijk en vind het nodig ons haar intimiderende hoektanden te laten zien, gevolgt door een geblaas.
Wij proberen terug te blazen en stampen om te laten merken dat wij groter zijn.
Ze zijn niet echt onder de indruk, maar druipen uiteindelijk toch af.
Toch niet zo lief dus als ze eruit zien.....

We horen dat de gamedrive van drie uur verplaatst is naar vier en lopen rond die tijd richting de truck.
Het blijkt dat iedereen de zonsondergangtoer geboekt heeft behalve wij.
We vragen of de gamedrive van vier uur dan nog wel doorgaat.
Natuurlijk, Zingy zegt dat dit zijn werk is, ook al zijn we maar met zn tweetjes.
Pap grijpt zijn kans en neemt plaats in de cabine, ik heb 20 stoelen achterin voor mij alleen.
Maar ik blijf het grootste gedeelte staan, want dan kan ik alle kanten uitkijken.

We komen langs de hyena-den en kijken er nog wat.
Meerdere mensen willen kijken dus schuiven wij weer door.
We rijden richting Mathekinyane, de berg waarop Kim en Guus twee jaar geleden getrouwd zijn.
Volgens een tegemoed komende auto liggen er leeuwen in het gras.
Wij turen en turen maar vinden niets.
Zingy zegt dat we naar boven kunnen rijden voor een beter uitzicht.
Boven op de berg staan nog wat mensen te kijken maar ook zij kunnen niets vinden.
Een voor een druipt iedereen af en zijn wij drieen de enige op de berg.
De zon gaat al onder dus ideale tijd voor leeuwen om op stap te gaan.
Net nadat Zingy zegt dat ze waarschijnlijk weg zijn, komen er drie leeuwen vanachter een dikke boom vandaan.
We kijken ernaar vanaf de berg, maar de leeuwen hebben ons ook gespot.
Ik zeg Zingy dat een aanval met 22 meter per seconde gaat.
We schatten de afstand in en zijn het direkt met elkaar eens, beter stappen we snel in!!!
We rijden de berg weer af, precies naar de plek waar we ze zagen van bovenaf.
En daar zijn ze, ze komen een voor een de weg oplopen, eentje neemt alle tijd en gaat midden voor de truck liggen.
Ik tel er inmiddels vijf, we verschillen alleen van mening of het allemaal leewinnen zijn of ook jonge leeuwen nog zonder manen.
We volgen ze nog een kwartier en moeten dan verder, de zon gaat nu echt onder en de gate gaat om zes uur dicht.
Onderweg komen we nog net een kudde olifanten tegen met een heel kleintje, moeder is geirriteerd dat we zo dichtbij haar staan en laat een oorverdovende trompetter horen.
Fieuw! Dat was echt schrikken, ze klappert nog wat met haar oren en dan gaan we toch maar weer verder.
Dit is haar territorium en niet die van ons....

Op de restcamp aangekomen blijkt dat de rest ook een mooie rit heeft gehad, INCLUSIEF LUIPAARDEN.....
Nou oke dan, hun rit was duur, de onze gratis, en wij hebben nog een week in Kruger als de rest alweer thuis is.
Tijd om in te pakken, we gaan richting Timbavati, een aan kruger grenzend gebied met ook veel olifanten.

De volgende ochtend rijden we via de panoramaroute.
Deze route is erg bergachtig en heeft veel mooie vergezichten.
Paps camera maakt nog steeds overuren en nog meer souvenirs worden gekocht.
Als ik vraag voor wie dit dan weer is, zegt ie dat ie geen idee heeft, het is gewoon mooi.....
Dat ken ik, weet nog precies hoe zwaar mijn eerste reistas vol souveniers was ;-)

Onderweg bel ik even naar het kantoor van waar ik examen moet doen.
Ik wil graag weten hoe laat ik kan komen.
Als ik iemand te pakken heb krijg ik te horen dat het kantoor gesloten is ivm een feestdag!
Ja dat wist ik al, maar ik heb met iemand gemaild die mij zei dat dit geen probleem was.
O die, die is met vakantie, maar we zijn echt op maandag gesloten......#$#*&^^*)(*^&%^$##@^%&^*
Ze gaat wat voor me proberen te regelen, ik kan na nog wat telefoontjes examen doen in een ander plaatsje.
Mooi, daar zijn we nu erg dichtbij en dus hoef ik dan niet helemaal naar Johannesburg, dat scheelt zo'n 1500km!
s'Avonds in de lodge ga ik vanalles regelen, ik annuleer de auto en boek er een plaatselijk en probeer een slaapplaats te regelen.
We gaan dan niet meer verder met de truck.
s'Ochtends probeert de lodge eigenaresse een plaats voor ons te regelen want zij is helemaal volgeboekt, het is vakantie hier.
Niets maar dan ook niets is vrij......
Shit, hebben we net de auto geannuleerd en gezegd dat we niet verder gaan met de truck....deze vertrekt in 10 minuten.....
We rennen naar de parkeerplaats en zeggen dat we toch met ze mee willen....we hebben geen keus als die 1500km toch maar af te leggen.
Pfffffffffff wat een stress zeg, ik heb ook helemaal geen zin meer in dat examen en laat t maar voor wat t is.
De slagingskans was toch niet erg groot, volgende keer beter.

We stappen in de truck en vertrekken.
Onderweg weer een erg mooi berglandschap.
Als je er lang naar kijkt werkt het heel rustgevend en vallen de ogen onherroepelijk dicht BANG!!!!!!
KLaarwakker.....wat een herrie.....
Ja hoor, lekke band....
Hadden we nog niet gehad, de band is geheel aan flarden, maar wordt vakkundig en snel vervangen.
Terwijl wij allen staan te kijken, stopt er nog een auto.
Is dat nou Anny????? JA!!!
En nog een auto met Kim en Guus!!!!!
Echt ongelofelijk, hoe groot is dit land en hoeveel wegen leiden naar Kruger?!
De rest van de groep weet ook niet wat ze zien als wij ineens mensen gaan begroeten, wat een mop!!!
Even denken we er nog over om dan nu maar bij hen in te stappen, mar dan hebben we geen huurauto, en die hebben we toch nodig.
We gaan m nu toch maar ophalen in Johannesburg want mijn annulering kon ik gelukkig terugdraaien.

We voltooien de rit en komen dan bij het moment dat de toer ten einde is en dat we afscheid nemen van de groep.
Vanaf nu gaat ieder zijn eigen weg, de een gaat naar vrienden de ander naar huis en wij via een nachtje in de hostel terug naar Kruger, naar de rest van de familie.

We zijn dan nu ook inmiddels een nachtje hier, hebben bij Anny en David op de bank geslapen en hebben net de sleutel van onze safaritent gekregen.
Het weer is heerlijk, heet maar met een briesje.
De eerste braai zit er alweer op, wat een heerlijk vlees hier, maar zo groot dat we vanavond te restjes moeten opmaken.
Wat een straf zeg......

Vanaf nu hebben we nog tot zondag hier in het park en gaan we ons langzaam voorbereiden op de doop van kleine Christian.
Ik kan nog dagen schrijven over wat we allemaal zien, maar eigenlijk moet je het gewoon zelf komen bekijken.
Dit is dan ook het laatste verslag (tenzij ik toch nog iets heel spannends kwijt wil) en hoop dat jullie het op deze manier ook een klein beetje beleeft hebben.
Uiteraard volgen er nog foto's, maar dat zal ik thuis doen en via facebook.
Allemaal bedankt voor jullie leuke berichtjes en wie weet schrijf je de volgende keer hier je eigen verslag ;-)
MAAR DAN WIL IK WEL MEE !!!!!!!!

Groetjes Petra